26 Aralık 2010 Pazar

Hiç Kimse Bilmez

Yatağımı çok seviyorum.
Kendimi güvende ve güçlü hissediyorum.
Orda hayallerin dibine vuruyorum.
Hep kararlar alıyorum.
Evet yarın böyle böyle yapmaya başlıcam diyorum.
Sabah kalktığımda hiçbirinden eser kalmıyor.
Karar aldığımı bile hatırlamıyorum, hatırlasam da üşeniyorum ya da beceremiyorum.
Gece olduğunda bu olaylar yine tekrarlanıyor, sabah ise yine aynı sonuç.
Sabahları hiç sevmiyorum.
Keşke hep gece olsa.

6 yorum:

  1. daha dün aynı şeyi ben düşündüm O.O !!
    keşke hep gece olsa sabahları sevmiyorum diye
    vay be!

    YanıtlaSil
  2. kalp kalbe karşıymış diyelim:)

    YanıtlaSil
  3. Söylediklerin benim için de geçerli. Özellikle "keşke hep gece olsa" kısmı. ^^

    YanıtlaSil
  4. yalnız olmadığımı biliyordum =)

    YanıtlaSil
  5. Uzun zamandır seni izleyip yorum bırakıyordum, ama izleyicin olmayı bugün becerebildim..özür gözden kaçırmışım..bana bir uğra mimin var diyorum..:)

    YanıtlaSil
  6. ne demek, zaman ayırıp okuduğun için teşekkürler :) mimi gördüm yılbaşından sonra bi yazıyla süsleyeyim diyorum artık :)

    YanıtlaSil